Wywiad o moim Ojcu w Radio Kraków
Stronę Samkoviana stworzyłam z myślą o upowszechnieniu dorobku naukowego mojego Ojca, historyka sztuki profesora Jana Samka w odniesieniu do jej badań nad polską sztuką, a w szczególności polską sztuką sakralną i rzemiosłem artystycznym. Intencją moją jest prezentacja polskiej sztuki, pielęgnowanie polskich wartości narodowych na tle obecnie zachodzących zmian w kulturze europejskiej. Rozwijanie idei wychowania przez sztukę w procesie edukacji młodego pokolenia w duchu umiłowania Polski i jej piękna.
Profesor Jan Samek był wykładowcą na Uniwersytecie Jagiellońskim W Krakowie, Papieskiej Akademii Teologicznej, Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, na Uniwersytecie Warszawskim oraz na Uniwersytetach w Poznaniu i Toruniu. Założycielem i wieloletni kierownikiem Pracowni Inwentaryzacji Zabytków Miasta Krakowa PAN, członkiem Rady Naukowej Instytutu Sztuki PAN, działał w Komisji Teorii Sztuki PAN, Stowarzyszeniu Historyków Sztuki, Towarzystwie Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, Związku Literatów Polskich i wielu innych. Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 820 opracowań naukowych, w tym 34 książki i kilkadziesiąt artykułów jeszcze nie publikowanych. Był redaktorem i współautorem „Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce IV – Miasto Kraków”. Wypromował 257 magistrów oraz przygotował otwarcie 23 przewodów doktorskich.
Dążeniem moim jest publikacja opracowań naukowych, które z racji upływu czasu są trudno dostępne. W działach podzielonych tematycznie, zamieściłam artykuły opublikowane na przestrzeni lat w wydawnictwach naukowych, sesyjnych i czasopismach branżowych wraz z bibliografią. W galeriach są prezentowane materiały ilustracyjne w formie cyklów tematycznych, zdjęcia archiwalne pochodzą ze zbiorów profesora. Dorobek jest niezmiernie obszerny, nowe materiały będą publikowane cyklicznie w miarę opracowania.
Mój Ociec był naukowcem pasjonatom, ale też niestrudzonym badaczem w dążeniu do poznania prawdy o przedmiocie badań. Był człowiekiem wielu pasji, znalazło to wyraz w kolekcjonerstwie medali, rycin, zegarów, zabytkowych kafli i innych obiektów. Miłował piękno i poprzez sztukę pragnął uczyć wrażliwości. Jako akademickiego wykładowcę, cechowała go empatia na drugiego człowieka. Posiadał rzadką umiejętność zauważania ludzkich problemów i niesienia pomocy tym, którzy jej potrzebowali. W życiu kierował się słowami łacińskiej maksymy: „Quidquid agis, prudenter agas et respice finem” – „Cokolwiek czynisz, czyń dobrze i czekaj końca”. Był dobrym człowiekiem i wspaniałym Ojcem.
Elżbieta Anna Sadkowski z domu Samek
sukcesor dorobku naukowego prof. Jana Sławomira Samka