Jan Samek uzupełniając przedstawiony w referacie stan badań nad rzemiosłem artystycznym w Polsce wymienił znajdującą się w druku, syntetyczną pracę A. Bochnaka i J. Pagaczewskiego, dotyczącą polskiego rzemiosła artystycznego w średniowieczu oraz monograficzne opracowania snycerstwa małopolskiego, jakie ukazały się w Rozprawach i Sprawozdaniach Muz. Nar. w Krakowie. Z innych prac przypomnieć warto drugie wydanie Sztuki Województwa Śląskiego pióra T. Dobrowolskiego, obejmujące obszerne rozdziały dotyczące rzemiosła artystycznego (jedyny egzemplarz korektorski w posiadaniu autora).
Dotychczasowe badania były prowadzone albo przez poszczególne pracownie muzealne (dotyczy to przede wszystkim obiektów muzealnych) albo przez ośrodki uniwersyteckie i indywidualnych badaczy (dotyczy to w większym stopniu zabytków w terenie). Te ostatnie są właściwie bardzo słabo opracowane. Za przykład posłużyć tu może stan badań nad polskimi pasami z w. XVIII: obiekty w zbiorach muzealnych są stosunkowo dobrze znane; natomiast pasy włączone w ornaty, znajdujące się w skarbcach kościelnych i klasztorach pozostają całkowicie nieopracowane.
W dalszym ciągu swej wypowiedzi J. Samek postuluje wzmożenie badań nad rzemiosłem artystycznym w ośrodkach uniwersyteckich tak jak ma to miejsce w Krakowie, oraz podjęcie tych prac przez Instytut Sztuki PAN. Celowe byłoby opracowywanie katalogów rzeczowych, obejmujących np. hafty gotyckie. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce nie może w tym zakresie wystarczyć.
